مس یک عنصر ضروری بدن انسان است که این عنصر در بزرگترین عضو بدن یعنی کبد ذخیره میشود که به مثل یک کاتالیزور در عملکرد شیمیایی ساخت هموگلوبین که عمل اکسیژن رسانی به بافت بدن را انجام میدهد کمک میکند مس برای اینکه بتواند نقش بهتری در بدن ایفا کند به ترکیبات همراه پروتئین نیاز دارد که این ماده در تمامی سلول های بدن یافت میشود اما جایی که مرکز آن است کبد و سیستم عصبی بدن است.
مس یک آنتی اکسیدان بسیار قوی می باشد که رادیکال های آزاد را در بدن از بین می برد و از آسیب دیدن سلولی جلوگیری میکند این مقاله به بررسی تاثیر یون در بدن و مشکلات کمبود و ازیاد آن میپردازد.
نیاز بدن به مس در روز
به طور معمول بدن انسان به صورت میانگین 100 میلی گرم مس در یک فرد سالم وجود دارد که در روز یک فرد بزرگسال به 2 الی 3 میلی گرم مس نیاز دارد.
نوزادی که متولد میشود بعد از 6 ماهگی مقدار 30 تا 200 میکروگرم مس به ازای هر کیلوگرم وزن بدنشان نیاز دارند.
از 6 ماهگی تا 10 سالگی بین 80 تا 120 میکروگرم میرسد باز هم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدنشان و بعد از سن 10 سالگی به بالا 30 تا 60 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن نیاز دارند.
نکته بسیار مهم اینجا است که اگر کسی بیماری یا اختلالی دارد باید مقدار مصرف مس را با توجه به وضعیت جسمانی آن تعیین کنید.
مشکلات نبودن مس در بدن
مس هم مثل هر ماده معدنی دیگر لازمه بدن انسان است که اگر نباشد باعث ایجاد مشکلاتی در بدن میشود مثل کم خونی و کاهش جذب آهن در بدن و مشکلات و اختلالات پوستی , افسردگی , پرخاش گری این ها جز مهمترین عوارض کمبود مس در بدن است.
مس بیش از حد در بدن
1- ممکن است شما به دلیل مصرف زیاد و دریافت زیاد مس در بدن خود دچار مسمومیت بشوید که علامتهای آن به صورت سردرد و حالت تهوع و کاهش قند خون و افزایش ضربان قلب می شود.
2- اگر مس بیش از اندازه مصرف شود در کبد و مغز رسوب میکند و به کلیه ها اسیب می رساند و مانع ایجاد ادرار میشود.
3- مس بیش از اندازه در بدن باعث اختلالات گوارشی شده در هضم مواد پروتئینی بدن دچار مشکل خواهد شد.
4- اگر در کودکان مقدار مس افزایش یابد کودک مشکل در یادگیری و خواندن و نوشتن پیدا میکند و حالت پیش فعالی و مشکلات شنوایی را رقم میزند و در بزرگسالان عصبانیت و تحریک پذیری را زیاد کرده و دچار تغییرات شخصیتی و توهم میشوند.
علت های افزایش مس در بدن
بعضی ها به صورت مادرزادی دچار کمبود یا ازدیاد مس در بدن هستند در جامعه امروز ما به دلیل زندگی ماشینی استرس افراد بالا رفته و همین استرس عامل مهمی است که باعث تهی شدن غدد آدرنال و کاهش یافتن روی در بدن میشود.
کمبود روی باعث میشود که میزان مس در بدن کاهش یافته و هر موقع شخصی در حالت استرس قرار میگیرد غدد آدرنال یا همان فوق کلیوی به کمک بدن می آید و با تولید هرمون های مختل به بدن انسان کمک میکند که از آن حالت استرس خارج شود به همین علت شما ممکن است شما موقع استرس درد کمی در کلیه های خود احساس کنید که نشان دهنده مصرف عنصر زیاد روی و منزیم و ویتامین ها است که کمبود همه آنها باعث زیاد شدن مس میشود.
یکسری مواد غذایی وجود دارند که مس زیادی در آنها است مثل سویا , جگر , شکلات , چای , قارچ و گندم و محصولات تولید شده دیگر از این موارد.
مصرف آب اگر از لوله کشی مسی باشد باید بگویم که دارای مس بسیار زیادی است.
کاهش ویتامین C , B این دو اگر بدن شما کاهش پیدا کنند غدد آدرنال شمارو تضعیف و موجب افزایش مس میشود.
برای تشخیص بهتر وجود کمبود یا ازدیاد مس در بدن شما نمیتوانید از طریق آزمایش خون و ادرار اقدام کنید زیرا مس در بافت های نرم تجمع میکنند نه در ادرار و خون ولی برای این کار باید از کبد نمونه برداری کنید که این کار ممکن است کمی دردناک و پر هزینه باشد.
اما جای نگرانی نیست بررسی مو و میزان الکترولیت بدن مشخص کننده متابولیزم بدن است که میتوان ازدیاد یا کاهش مس را تشخیص داد و نیازی به آزمایش های پرهزینه نیست.
